ΧΑΛΑΛΙ ΣΟΥ - ΚΕΙΜΕΝΟ - (Α ΜΕΡΟΣ)

Σάββατο, Ιούνιος 24, 2006

"Χαλάλι σου" (1)

" Χαλάλι σου"

( Παραγγελιά)

Αφιερωμένο
Στον πλατωνικό έρωτα

Ο ταχυδρόμος με αναμμένη τη μηχανή, κοντοστάθηκε στο γραμματοκιβώτιο της Ελπίδας και άνοιξε την τσάντα του που κρεμόταν στον ώμο του.
«Τι καλό μου φέρνεις σήμερα Γιάννη;» τον ρώτησε η Ελπίδα που έτυχε εκείνη την στιγμή να απλώνει στο μπαλκόνι την μπουγάδα της.
«Δεν πιστεύω λογαριασμούς πάλι», συνέχισε.
«Όχι! Μην ανησυχείς. Νομίζω ότι είναι περιοδικά. Με το ζόρι χωράνε στο κουτί».
«Ευχαριστώ, Γιάννη. Θα κατέβω μετά να τα πάρω», είπε και συνέχισε το άπλωμα των ρούχων.
Ο ταχυδρόμος γκάζωσε το μηχανάκι, πήρε κλειστή στροφή και έφυγε χωρίς να σταματήσει σε άλλο σπίτι.Η Ελπίδα τα τελευταία χρόνια περιμένει με αγωνία τον ταχυδρόμο. Πάντα περιμένει κάτι κι ας μη ξέρει τι είναι αυτό. Της αρέσει η ανθρώπινη επικοινωνία και γι' αυτό πάντα πρώτη κάνει την αρχή. Στέλνει γράμματα σε κάποιον που θαυμάζει, χωρίς να διστάσει. Παράδειγμα, συγγραφέα, ηθοποιό, τραγουδιστή, σε συμμαθήτριες, σε συγγενείς, φίλους. Από τότε μάλιστα που εξέδωσε το βιβλίο «Στιγμές», μαζί με το γράμμα χαρίζει κι ένα βιβλίο.Κι έτσι, όλο αγωνία περιμένει κάποιο γράμμα, κάποια κριτική. Κοιτάζει το γραμματοκιβώτιο πριν πάει για δουλειά, μόλις γυρίσει, ακόμα και το απόγευμα που πάει βόλτα το σκυλί της. Δεν είναι λίγες οι φορές που το κοιτάζει ακόμα και το Σαββατοκύριακο. Λες και ο ταχυδρόμος δεν έχει άλλη δουλειά να κάνει, απ' το να πηγαίνει τα γράμματά της. Άσε που μερικές φορές αναγκάζεται ν' ανεβαίνει σ' αυτή την μακρινή γειτονιά, μόνο και μόνο για κείνη.Οι υπόλοιποι γείτονες δεν έχουν αλληλογραφία, παρά μόνο λογαριασμούς. ΔΕΗ, ΟΤΕ, ΥΔΡΕΥΣΗΣ, άντε και από κάποια τράπεζα ή καμμιά κάρτα Χριστούγεννα ή Πάσχα. Τούτη εδώ είναι μπελάς για τον ταχυδρόμο. Και να θέλει να μην έρθει μια βδομάδα, δεν το μπορεί. Αναγκάζεται να πηγαίνει, γιατί τα γράμματα της Ελπίδας θα μαρτυρήσουν την καθυστέρηση απ' τις ημερομηνίες, κι εκείνη θα του γκρινιάξει.Έτσι σήμερα πήγε στον οικισμό, μόνο και μόνο για κείνη, απ' ότι κατάλαβε η Ελπίδα, γιατί μετά από κείνη, δεν σταμάτησε σε κανένα άλλο σπίτι.
(Συνεχίζεται)
posted by elpida @ 6/24/2006 01:29:00 μμ 0 comments

*********

Σάββατο, Ιούνιος 24, 2006

"Χαλάλι σου" (2)

"Χαλάλι σου"(Συνέχεια 2)

«Μπα, τι έπαθε η γυναίκα μου σήμερα και δεν παρέλαβε εγκαίρως την αλληλογραφία της;» ρώτησε ο Αλέξης την Ελπίδα, μόλις μπήκε στο σπίτι, γυρίζοντας απ' την δουλειά, ενώ άφηνε τους τρεις μεγάλους κίτρινους φακέλους, πάνω στο τραπεζάκι του κουζίνας.
«Καταπιάστηκα με τις δουλειές κι όταν ο ταχυδρόμος μου είπε ότι είναι περιοδικά, απογοητεύτηκα και δεν πήγα να τα πάρω. Δε βαριέσαι! Περιοδικά μόδας είναι. Δεν καίγομαι. Εγώ άλλο περιμένω....»
«Ξέρω τι περιμένεις, αλλά και λίγη μόδα δεν βλάπτει. Άντε! Παρήγγειλε κάτι, να ανανεωθείς. Θέλω να τα δω κι εγώ. Εγώ έχω πιο καλό γούστο από σένα. Να παραγγείλεις κάτι σέξι!», είπε και την αγκάλιασε, ενώ εκείνη τραβιόταν, μη τον γεμίσει αλεύρι απ' τα ψάρια που τηγάνιζε.
«Έχουμε κεφάκια άντρα μου; Άντε να πλυθείς και σε λίγο θα φάμε. Έρχονται και τα παιδιά. Καθυστέρησα να τηγανίσω, για να τα προλάβετε ζεστά».
«Α! Ωραία, είπε ο Αλέξης και πήγε να φύγει.
«Αλέξη, σε παρακαλώ, πάρε κι αυτά», κι έδειξε τους φακέλους. "Άφησέ τα στο τραπεζάκι του σαλονιού. Θα τα δω το βράδυ. Το απόγευμα έχω δουλειές".
Παλιότερα η Ελπίδα, πέρα από την κανονική της δουλειά, δούλευε και ως ντήλερ ρούχων. Γρήγορα όμως είδε ότι απ' αυτή τη δουλειά, περισσότερο έμπαινε μέσα παρά κέρδος έβγαζε. Κάποιες πελάτισσες αλλιώς φαντάζονταν το ρούχο και όταν το έβλεπαν πάνω στο σώμα τους, δεν τους άρεσε. Πολλές μετάνιωναν για την παραγγελία τους και την ακύρωναν. Άλλες έκαναν παζάρια. Έτσι εκείνη αναγκαζόταν να τα αλλάξει ή να τα επιστρέψει και να πάρει κάτι για την δική της οικογένεια ή και να τα δώσει τιμή κόστους, καθότι και πολύ φιλότιμη. Γι' αυτό και δεν ασχολήθηκε πολύ μ΄αυτή τη δουλειά. Έξτρα εισόδημα χρειαζόταν και όχι έξτρα έξοδα.
Παρόλο που η Ελπίδα είχε χρόνια να παραγγείλει, οι εταιρείες επέμεναν να την ενημερώνουν για την μόδα τους, στέλνοντας τα νέα περιοδικά. Εκείνη τα ξεφύλλιζε και σπάνια παρήγγελνε. Σήμερα δεν τα έδωσε καμιά σημασία. Ούτε που ασχολήθηκε να δει ποιες εταιρείες ήταν. Νευρίασε μάλιστα, γιατί αυτές τις μέρες περίμενε απάντηση από έναν εκδοτικό οίκο για το βιβλίο της και η απάντηση δεν ήρθε ακόμη. Τζάμπα κουράστηκε ο ταχυδρόμος να έρθει μόνο για κείνη. Αυτοί οι φάκελοι ίσως να είναι η αφορμή να μην έρθει πάλι αύριο, μόνο για ένα γράμμα. Κι αν αυτό το γράμμα ήταν η απάντηση που θα έβαζε τέλος στην εξάμηνη αγωνία της; Γι' αυτό είχε θυμώσει και με τα περιοδικά και με τις εταιρείες και με την μόδα, που κάθε τρεις και λίγο ανανεώνεται, λες και κάθε εργαζόμενη γυναίκα, δεν έχει άλλη σκασίλα απ' το τι ρούχο θα φορέσει. Αν ήταν άλλη στιγμή θα τα χάζευε ευχαρίστως. Τώρα δεν είχε διάθεση.
(Συνεχίζεται)
posted by elpida @ 6/24/2006 01:30:00 πμ 0 comments

*******
Σάββατο, Ιούνιος 24, 2006

"Χαλάλι σου" (3)

"Χαλάλι σου" (3)(Συνέχεια)

Η ώρα ήταν δώδεκα και μισή το βράδυ. Τα παιδιά είχαν ξαπλώσει και η Ελπίδα έπλενε τα βραδινά πιάτα. Ο Αλέξης είχε γυρίσει απ΄ το τσιπουράδικο, που είχε πάει με τους φίλους του και έκανε μπάνιο. Μόλις τελείωσε πήγε στην κουζίνα.
«Άντε! Ακόμα παιδεύεσαι; Έλα να ξαπλώσουμε. Σάββατο αύριο. Δε δουλεύεις. Εγώ όμως πρέπει να ξυπνήσω πρωί».
«Πήγαινε ρε παπάκι μου", έτσι τον έλεγε χαϊδευτικά, "είναι πολύ νωρίς για μένα. Άλλωστε θέλω να κάνω κι εγώ μπάνιο. Να χαλαρώσω λίγο. Έχω να γράψω κάποιες επιστολές και να κάνω λίγες διορθώσεις στο βιβλίο της μάννας».
«Πάλι διορθώσεις; Αφού το έστειλες σε εκδοτικό οίκο. Άσε να το πάρουν πρώτα. Το ζάλισες αυτό το βιβλίο!»
«Όσο είναι στα χέρια μου θα το διορθώνω!»
«Έλα ρε κορίτσι μου, να με πάρεις μια αγκαλιά», είπε παραπονιάρικα και την έσφιξε στην αγκαλιά του.
«Κεφάκια το παπάκι μου; Καλά τα τσιπουράκια; Καλά. Θα κάνω ένα μπάνιο, θα χαλαρώσω λίγο στο σαλόνι χαζεύοντας τα περιοδικά, θα κάνω κανά δυο τσιγαράκια και θα έρθω».
«Μη χαλαρώσεις πολύ, θα σε χαλαρώσω εγώ. Θα περιμένω. Κι αν με πάρει ο ύπνος να με ξυπνήσεις. Μη μου πεις πάλι το πρωί ότι με λυπήθηκες, γιατί ήμουν κουρασμένος και είχα ανάγκη από ύπνο!»
«Εντάξει παραπονιάρη. Θα σε ξυπνήσω».
«Και μην αργήσεις.....»
«Εσύ με καθυστερείς. Άσε με να πλύνω και το ταψί. Mη το έχω για αύριο».
«Γι' αυτό σ' αγαπάω!» Την φίλησε παθιασμένος, ενώ εκείνη είχε τα χέρια της μακριά, μη στάξουν πάνω του βρώμικες σαπουνάδες και μόλις είχε βγει απ' το μπάνιο.
Εκείνος αποφάσισε να πάει στην κρεβατοκάμαρα, σαν καλό παιδί. Δεν πρόλαβε να φτάσει στην πόρτα του χολ και γύρισε πίσω. Με χαζοχαρούμενο και πονηρό ύφος, της είπε:
"Και που είσαι; Θέλω να βάλλεις εκείνο το μακρύ το κόκκινο νυχτικό. Το σατέν, που γλιστράει....."
«Α! να κι η παραγγελιά! Πόσα τσιπουράκια ήπιες σήμερα; Άντε και θα ξυπνήσεις τα παιδιά».
«Καλά πάω. Θα σε περιμένω. Δεν θα κοιμηθώ. Εσύ κάνεις φασαρία. Σταμάτα μ' αυτό το ταψί», είπε κι έφυγε λίγο τσατισμένος.
Η Ελπίδα δεν ήθελε να τον στεναχωρήσει. Ξέβγαλε το ταψί, όσο πιο αθόρυβα μπορούσε και πήγε στην κρεββατοκάμαρα να πάρει καθαρά ρούχα, για να κάνει το μπάνιο της. Σήμερα έκανε γενική καθαριότητα και ένοιωθε πως όλη η βρώμα είχε κολλήσει πάνω της. Τότε είδε τον Αλέξη, που τον είχε πάρει ήδη ο ύπνος και ροχάλιζε. Τον χάιδεψε στα μαλλιά, του έδωσε ένα απαλό φιλί στο μέτωπο, τον σκέπασε καλά, πήρε καθαρά εσώρουχα και το κόκκινο νυχτικό και έφυγε ήσυχα ήσυχα απ' το δωμάτιο.
(Συνεχίζεται )
posted by elpida @ 6/24/2006 01:31:00 πμ 0 comments
0 Comments:

**************

Σάββατο, Ιούνιος 24, 2006

"Χαλάλι σου" (4)

"Χαλάλι σου" (4)(Συνέχεια)

Φορώντας το μακρύ κόκκινο σατέν νυχτικό η Ελπίδα, που τόσο άρεσε στον άντρα της και τυλίγοντας μια πετσέτα στα βρεγμένα μαλλιά της, κάθισε αναπαυτικά στον καναπέ του σαλονιού της. Άναψε τσιγάρο και πήρε στην αγκαλιά της τους τρεις φακέλους.Άνοιξε τον πρώτο, τον πιο παχύ φάκελο και χύθηκαν στην αγκαλιά της αμέτρητοι φάκελοι αλληλογραφίας, με γραμματόσημα και σφραγίδες ταχυδρομείου.
Κουφάθηκε. «Άλλο και τούτο!», σκέφτηκε. Κοίταξε ξανά τον αποστολέα του κίτρινου φακέλου. Έλεγε το όνομά της. Τον έστελνε μια κυρία Μαρία Τάδε, από την Αθήνα. «Ε! Δεν είμαστε καλά!», ήταν η δεύτερη σκέψη. Μάζεψε τους φακέλους κοντά της και τότε είδε ότι όλοι οι άλλοι φάκελοι έγραφαν το όνομα της Μαρίας στη θέση του παραλήπτη και ενός άντρα στη θέση του αποστολέα. «Κάποιο λάθος θα έγινε», ήταν η τρίτη σκέψη της Ελπίδας.Έβγαλε ένα γράμμα απ΄ τον πρώτο φάκελο που είχε μπροστά της και μπήκε στον πειρασμό να το διαβάσει. Αν ήταν κλειστό, δεν θα το άνοιγε. Άλλωστε, όλα τούτα τα γράμματα, σε εκείνη τα είχαν στείλει. Απ΄τις πρώτες γραμμές, κατάλαβε ότι ένας άντρας απευθυνόταν σε μια γυναίκα και έδειχνε πολύ ερωτευμένος μαζί της. «Μαράκι μου», την ανέβαζε, «Μωρό μου!», την κατέβαζε!
Όχι! Δε θα διάβαζε παρακάτω. Ήταν τόσο κουρασμένη σήμερα, ο άντρας της την περίμενε να τον ξυπνήσει και δεν είχε χρόνο να το ξημερώσει διαβάζοντας ξένα ερωτικά γράμματα. «Όλα κι όλα!» ήταν η τέταρτη σκέψη και σηκώθηκε να μαζέψει όλους τους φακέλους, γιατί κάποιοι είχαν πέσει και στο πάτωμα.
Κοίταξε δίπλα το τζάκι και της πέρασε φευγαλέα απ΄ το μυαλό η ιδέα να τα κάψει. Δεν είχε όμως το δικαίωμα να το κάνει αυτό. Τα γράμματα ήταν ξένα και έπρεπε να τα επιστρέψει. Άλλωστε τα δυο κούτσουρα κρατούσαν μια χαρά για όλη τη νύχτα. Το χαρτί θα γέμιζε σκουπίδια το τζάκι κι εκείνη αύριο θα είχε έξτρα καθαριότητα. Άσε που την είχε ξαναπάθει. Είχε κάψει μια φορά κάποια γραπτά της, φύσηξε ο αέρας όταν άνοιξε η πόρτα και γέμισε το σαλόνι κάπνα και μαύρες φλούδες. Δεν θα την ξαναπάθαινε.Καθώς τους μάζευε, δεν ήταν και λίγοι, (πολύ ερωτευμένος ο δικός σου με την Μαρία), είδε έναν φάκελο διαφορετικό απ΄τους άλλους, τους μπλε άσπρους, αεροπορίας που λέμε. Κίτρινος, μικρού μεγέθους. Τον κοίταξε και είδε ότι αυτός ο φάκελος ήταν κλειστός και είχε για αποστολέα το δικό της όνομα. Κάθησε πάλι στον καναπέ και άναψε πάλι τσιγάρο. Τόση ώρα δεν έκανε και τίποτα άλλο. Ένα άναβε, ένα έσβηνε.Άνοιξε βιαστικά τον φάκελο, ελπίζοντας πως ίσως αυτό της έλυνε όλες τις απορίες.(Συνεχίζεται)
posted by elpida @ 6/24/2006 01:32:00 μμ 4 comments

4 Comments:
At Δευ Σεπ 25, 02:57:29 πμ, Sailor said...
Είναι 3 το ξημέρωμα Ελπιδα μουκαι εγώ συνεχίζω το διάβασμααλλά έχει και συνέχειατο " Χαλάλι σου "αύριο πάλι το πρωί το επόμενοκαλό ξημέρωμακαι καλό γράψιμο !περιμένω, έτσι !

At Δευ Σεπ 25, 08:37:04 πμ, advocatus diaboli said...
Πρωινή πρωινή το είδα και το απόλαυσα. Αναμένω σε αναμμένα κάρβουνα τη συνέχεια.

At Δευ Σεπ 25, 08:22:27 μμ, elpida said...
sailorΕίναι δακτυλογραφημένο προ πολλού, μα είναι αδούλευτο. Είναι αληθινή η ιστορία κι αν δεν άξιζε, δεν θα την έβαζα εδώ. Θα καταλάβεις παρακάτω.Σ΄ευχαριστώ που κάνεις τον κόπο και την διαβάζεις. Μου αρκεί όμως που θα χαρεί η Μαρία και ίσως και εκείνος.Φιλιά πολλά, καλό βράδυ!(Περισσότερα στο τέλος).

At Δευ Σεπ 25, 08:32:55 μμ, elpida said...
advocatus diaboliΣτην πορεία θα γνωρίσεις έναν άντρα, αλλιώτικο απ΄τους άλλους. Πες μου κάτι. Με μπερδεύεις. Φίλος ή φίλη είσαι; Κάθε φορά δυσκολεύομαι να σε χαιρετήσω, μην κάνω λάθος.Κλείνω προς το φίλη, αλλά δεν είμαι σίγουρη. Κι αυτά τα ψευδόνυμα, ιδίως τα Αγγλικά... Πάντως σ΄ευχαριστώ που το διαβάζεις και συγνώμη για το μπέρδεμα. Φιλιά πολλά, καλό βράδυ!

***********

Σάββατο, Ιούνιος 24, 2006

"Χαλάλι σου" (5)

"Χαλάλι σου" (5)(Συνέχεια)

"Αθήνα 15/3/2006
Αγαπημένη μου Ελπίδα,
σε γνώρισα μέσα απ΄το βιβλίο σου «Στιγμές ζωής - Στιγμές ψυχής», που με πολλές συμπτώσεις έφτασε στα χέρια μου.
Μία συνάδελφός μου.......
Θέλω να σε συγχαρώ για τον αγώνα σου και να σου πω ότι το διάβασα σε δυο βράδια. Σε πολλές στιγμές σου έκλαψα σα μωρό παιδί. Ένιωσα σα να έχω μια αδελφή που μου λέει τον πόνο της. Δεν ξέρω γιατί, αλλά με άγγιξες πολύ. Μ΄ αρέσει...... Μου άρεσε πολύ η ιδέα του λευκώματος, μα πιο πολύ μου άρεσε που ζητάς απ΄τους αναγνώστες να σου γράψουν δικές τους στιγμές. Εγώ όμως, αντίθετα από σένα, μη μου πεις να γράψω. Αφού, να σκεφτείς, σε όλα αυτά τα γράμματα ο Νίκος δεν πήρε ούτε μία απάντηση.Γι΄αυτό σκέφτηκα κάτι άλλο. Να σου στείλω τα γράμματα του Νίκου, γιατί για μένα είναι βόμβα να τα κρύβω μέσα στο σπίτι μου και δεν μου πάει καρδιά να τα καταστρέψω.Στέλνοντάς τα όμως σε σένα, που γράφεις, ίσως σε εμπνεύσουν για μια ερωτική ιστορία και ίσως, μέσω εσένα, αυτά τα γράμματα ξαναμπούν νόμιμα στο σπίτι μου, σε μορφή βιβλίου. Θα τα ξαναδιαβάζω, θα θυμάμαι, θα κλαίω, θα γελάω, χωρίς να προδωθώ.
Με καταλαβαίνεις έστω και λίγο Ελπίδα;
Ξέρω απορείς. Νιώθω......
Δεν ξέρω Ελπίδα, αλλά μου ενέπνευσες μεγάλη εμπιστοσύνη και αυτά τα γράμματα τα παραδίνω σε σένα, να τα χειριστείς όπως εσύ θέλεις. Σου έχω πλήρη εμπιστοσύνη κι ας μη με γνώρισες ποτέ. Εγώ όμως σε γνώρισα μέσα απ΄το βιβλίο σου και είμαι σίγουρη ότι δεν θα με προδώσεις. Ακόμα κι ένα γράμμα του να γράψεις στις «Στιγμές νο2», που εύχομαι να βγάλεις, εγώ θα χαρώ πολύ.Είμαι σίγουρη ότι θα σε αγγίξουν. Μέσα απ΄τα γράμματα αυτά, θα καταλάβεις και κάποια πράγματα για μένα. Θα δεις όμως την αληθινή αγάπη απ΄την πλευρά του άντρα.
Εγώ μένω.....
Έχω τρεία παιδιά..... "
..............Η Ελπίδα έβγαλε την πετσέτα απ΄τα μαλλιά της, την πέταξε στην άλλη πολυθρόνα και πήγε στην κουζίνα να πάρει κάτι να πιει. Δεν μπορούσε να το πιστέψει. Μια αναγνώστρια της εμπιστευόταν τον κρυφό έρωτά της και κυρίως, κάτι περίμενε απ΄αυτήν! Λες και ήταν κάποια φίρμα συγγραφέας και τις στερέψανε οι εμπνεύσεις! Μα δεν είχε καταλάβει διαβάζοντας το βιβλίο της; Σχεδόν σε κάθε σελίδα έλεγε ότι δεν είχε χρόνο να γράψει όλα αυτά που ήθελε η ίδια και την πνίγουν. Πώς σκέφτηκε ότι θα την ενέπνεε εκείνη να γράψει ερωτική ιστορία; Λες και η Ελπίδα ζούσε σε άλλο πλανήτη και δεν ερωτεύτηκε ή δεν την ερωτεύτηκαν ποτέ. Λες και 46 ολόκληρα χρόνια δεν είχε ακούσει ερωτικές ιστορίες άλλων.Λες κι ήρθε απ΄τον Άρη!
Πήρε μια παγωμένη μπύρα απ΄το ψυγείο και γύρισε στο σαλόνι. Ένιωθε περίεργα. Απ΄τη μια χαιρόταν που μια αναγνώστρια της είχε γράψει καλά λόγια για το βιβλίο της. Απ΄την άλλη την είχε συγκινήσει η κίνησή της, να την εμπιστευτεί και να της χαρίσει τα γράμματα του εραστή της. Απ΄την άλλη άλλη όμως, της έριχνε πλαγίως και μια ευθύνη. Να εκδόσει την ιστορία της ή μέρος της ιστορίας της. Μα η Ελπίδα δεν είχε εκδοτικό οίκο, ούτε ήταν πλούσια να βγάζει βιβλία με ιστορίες άλλων. Είχε πει πως για να τιμήσει τους παλιούς αναγνώστες της, έστω και με δανεικά, αν συγκέντρωνε υλικό, θα έβγαζε τις "Στιγμές Νο2". Η Μαρία της έστειλε υλικό για ολόκληρο βιβλίο!
Όπως και να έχει, το αποτέλεσμα μετράει. Τα γράμματα την περίμεναν εκεί και την προκαλούσαν να τα διαβάσει. Κι ήταν και πολλά! Θα μπορούσε να τα αφήσει για αύριο, μα ήξερε πως δεν θα έκλεινε μάτι όλη νύχτα. Το μυαλό της θα ήταν εκεί. Σ΄αυτόν τον άγνωστο άντρα, που τον έλεγαν Νίκο και αγάπησε πολύ την Μαρία, που δεν είναι φίλη της, δεν την ξέρει, εκείνη όμως την ξέρει μέσα απ΄το βιβλίο της!"
Α! ρε Μαρία, τι μου κάνεις βραδιάτικα!" σκέφτηκε.Κοίταξε το ρολόι. Είχε λίγο χρόνο, μέχρι να ξυπνήσει ο Αλέξης για την δουλειά. Θα άρχιζε κι αν δεν της άρεσαν, θα τα άφηνε για αύριο. "Α! ρε παπάκι! Έπεσες στην περίπτωση!" είπε μέσα της. Άδικα το παπάκι της την περίμενε απόψε να τον ξυπνήσει. Άδικα και το μακρύ κόκκινο σατέν νυχτικό.(Συνεχίζεται)
posted by elpida @ 6/24/2006 01:34:00 μμ 0 comments

**************

ΣΑββατο, Ιούνιος 24, 2006


"Χαλάλι σου" (6)

"Χαλάλι σου" (6)(Συνέχεια)

3 / 10 8 κ 50
Μαράκι,
σου ζητώ συγνώμη που κατά κάποιο τρόπο, έχω επιρεάσει τον τρόπο συμπεριφοράς σου, απέναντι στον ίδιο τον εαυτό σου. Σίγουρα όλη αυτή η κατάσταση είναι αρνητική και δυσάρεστη για σένα και ειλικρινά θεωρώ τον εαυτό μου καθ' ολοκληρία υπεύθυνο γι' αυτό.Αποφάσισα να σου γράψω μετά το τηλεφώνημά μου, γιατί ειλικρινά ένιωσα και νιώθω πολύ άσχημα και γιατί ίσως, έχω αρχίσει να συνειδητοποιώ κάποια πράγματα, τα οποία μπορώ να πω ότι με πληγώνουν, παρά με ικανοποιούν.Προσπαθώ να δεχτώ μια κατάσταση, η οποία είναι αρνητική για μένα, κουράζω και αγχώνω εσένα ( μακάρι διαισθησιακά να πίστευα ότι πράγματι κάτι σου δίνω ) και σίγουρα κάποια πράγματα έχουν χάσει την αξία τους.Για ένα πολύ μεγάλο διάστημα, αφ' ότου σε είδα και μετά, σκεφτόμουν και προβληματιζόμουν αν αυτό που ένιωθα για σένα ήταν απλά μια ετεροφυλική σχέση, μεταξύ ενός άνδρα και μιας γυναίκας. Αποτέλεσμα σίγουρα όχι αυτό, αλλά ένα έντονο συναίσθημα που με μία λέξη το χαρακτηρίζω ΑΓΑΠΗ. (Βλέπεις έπεσα με τα μούτρα). Πέρασε κάποιο διάστημα και ακολούθησε το τηλεφώνημά μου. Τρόπος και συμπεριφορά απαράδεκτη, αλλά δεν υπήρχε άλλος τρόπος επικοινωνίας και επακολούθησε η γνωριμία μας.
Μέσα λοιπόν σ' αυτό το διάστημα οραματιζόμουν και ευελπιστούσα (χωρίς βέβαια εσύ να φταις γι'αυτό) σε κάποια πράγματα τα οποία θα δίναμε μία μορφή στην υποτιθέμενη(;) σχέση μας. Μία σχέση ανθρώπινη, ειλικρινή και σίγουρα συναισθηματικά ανεβασμένη.Επιρρίπτω λοιπόν ευθύνη σε μένα, γιατί δεν μπόρεσα να σ' αγγίξω σ' αυτό το κομμάτι του εαυτού σου και γιατί άφησα τη φαντασία μου να καλπάζει, προσδοκώντας κάποια πράγματα ή μάλλον ένα τέλος αίσιο και ευχάριστο μόνο για μένα. Εκτιμώντας την όλη κατάσταση, όλο αυτό το διάστημα, κατέληξα σε κάποιο συμπέρασμα, που όχι μόνο ευχάριστο δεν είναι για μένα, αλλά μου είναι πολύ δύσκολο να βρω λέξη ανταποκρινόμενη πλήρως, σ' αυτό που νιώθω.
Παρ' όλα αυτά, υπάρχει κάτι μεγάλο και δυνατό μέσα μου για ΣΕΝΑ και μου είναι δύσκολο να το αποχωριστώ. Θα το κρατήσω για μένα, έχοντας αποκτήσει την εμπειρία ότι: ΑΓΑΠΗ είναι συμμετοχή και παρουσία και των ΔΥΟ (αισθανόμενοι και οι δυο την ανάγκη γι' αυτό).Βλέποντας ότι κάτι τέτοιο είναι αδύνατο να γίνει, θα προσπαθήσω να πειθαρχήσω τον εαυτό μου και να ζω με τη σκέψη ότι:Θέλω «ΚΑΠΟΙΑ» πολύ, χωρίς να είναι δυνατή η προσέγγιση και η επικοινωνία μαζί της, γιατί ειλικρινά ρε Μαράκι, αν ήταν να λειτουργήσεις μαζί μου, πιστεύω ότι θα είχε γίνει αυτό το διάστημα.Έχω αρχίσει και αισθάνομαι άσχημα, γιατί νιώθω ότι σε προβληματίζω και σε κουράζω, παρά ότι σου δίνω κάτι, γι' αυτό και αποφάσισα να απομακρυνθώ αθόρυβα και ήσυχα (έτσι όπως κάποτε σου είπα).
Θα ήθελα να σου γράψω πολύ περισσότερα, αλλά πιστεύω ότι θα σε κουράσω περισσότερο, γι' αυτό και θα κλείσω κάπου εδώ.Το μόνο που θα πρέπει να θυμάσαι ΠΑΝΤΑ είναι: ότι χρειαστείς και θελήσεις μπορείς να μου το ζητήσεις ανεπιφύλακτα. (Τουλάχιστον εσύ κέρδισες ένα φίλο).
Δεν θα σου ξανατηλεφωνήσω, γιατί πιστεύω ότι σε κουράζω και σε προβληματίζω, εάν εσύ βέβαια θελήσεις, μπορείς να μου τηλεφωνείς για να μαθαίνω νέα σου.
Με απεριόριστη και παντοτινή σκέψη και - - - - -Νίκος
(Συνεχίζεται)

posted by elpida @ 6/24/2006 01:36:00 μμ 0 comments
0 Comments:

**********

Σάββατο, Ιούνιος 24, 2006

"Χαλάλι σου" (7)

"Χαλάλι σου" (7)(Συνέχεια)

20 / 10

Αγαπούλα Καλησπέρα.
Μόλις τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο, κάθισα να σου γράψω. Δεν έχω ακόμη συνηθίσει στην ιδέα ότι είμαι στην Ιταλία και η μόνη επαφή μαζί σου είναι το τηλέφωνο και το γράμμα. Θέλω να σου τηλεφωνήσω, αλλά δεν ρισκάρω, γιατί είναι νωρίς ακόμη (5κ30), άρχισα όμως να σου γράφω, γιατί σε σκέφτομαι συνέχεια και με την ιδέα ότι θα σε δω σε 55 μέρες, έχω αρχίσει να επηρεάζομαι και σίγουρα δεν θα είναι και τόσο ευχάριστα τα πράγματα.Η παραμονή μου εδώ θα είναι αναγκαστική και θα μετράω τις ημέρες (ήδη η μία πέρασε) μία - μία. Περιμένω να έρθουνε να μας πάρουνε για φαγητό και να σου τηλεφωνήσω, ελπίζοντας ότι θα είσαι μόνη σου, για να μπορέσουμε να μιλήσουμε.
Μαράκι, ακόμη δεν ξέρω γιατί έχω νιώσει έτσι μαζί σου, γιατί με γεμίζεις τόσο και γιατί συναισθηματικά έχω «κολλήσει» με σένα. Είναι όμως τόσο ευχάριστο, που δεν σκέφτομαι το γιατί, αλλά το πως θα μπορούσα να σε κάνω ευτυχισμένη ή έστω αν θα μπορούσα να σου έδινα κάτι, για να σε κάνω ευτυχισμένη.Εδώ θα σε αφήσω γιατί ήρθανε οι άλλοι στο δωμάτιό μου.
Μανάρι μου, μόλις γύρισα από το φαγητό και συνεχίζω το γράψιμο. Είμαι σίγουρα πολύ καλύτερα, γιατί μίλησα μαζί σου και γιατί μου είπες ότι μ' ΑΓΑΠΑΣ. Δεν μπορείς να καταλάβεις πως ένιωσα εκείνη τη στιγμή, ίσως ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος, αλλά είμαι αρκετά μακριά σου, για να σε φιλήσω και να σε πάρω στην αγκαλιά μου.Δεν μπορώ όμως να καταλάβω, γιατί έπρεπε να είμαι τόσο μακριά σου, για να μου το πεις και όχι όσο είμαστε μαζί.Σημασία όμως έχει, ότι η κατάληξη θα είναι ουσιαστική και πιστεύω σημαντική και για τους δύο.
Καρδούλα μου, είχα κάποια χρόνια να γράψω και αυτή τη στιγμή είμαι κάπως νευρικός ή μάλλον σε υπερένταση, λόγω της όλης κατάστασης, αλλά πιστεύω πως αύριο θα είμαι πολύ καλύτερα.Για σήμερα θα σταματήσω εδώ και θα συνεχίσω αύριο.(Συνεχίζεται)
posted by elpida @ 6/24/2006 01:37:00 μμ 0 comments
0 Comments:

********
Σάββατο, Ιούνιος 24, 2006

"Χαλάλι σου" (8)

"Χαλάλι σου" (8)(Συνέχεια)

21 / 10

Μανάρι μου γλυκό, σου στέλνω φιλάκια.
Συνεχίζω το γράψιμο σήμερα και είμαι σίγουρα πιο ήρεμος απ' ότι χθες. Μόλις γύρισα στο ξενοδοχείο και ένιωσα την ανάγκη να σου γράψω. (Ο μόνος τρόπος επικοινωνίας βλέπεις).Σου τηλεφώνησα, μιλήσαμε και σε ξαναπήρα αργότερα (γύρω στις 10κ30) αλλά δεν μπόρεσες να μου μιλήσεις.Καρδούλα μου, σε θέλω πολύ και νιώθοντας ότι υπάρχει αυτή η απόσταση, το μόνο που μπορώ να κάνω, είναι να μετράω τις ημέρες. Ήδη σήμερα πέρασε ακόμη μία.Η παραμονή μου εδώ πάντως δεν είναι και τόσο ευχάριστη, γιατί χωρίς εσένα χάνουν όλα την ομορφιά τους. Το ξενοδοχείο αρκετά καλό, αλλά τα υπόλοιπα όχι και τόσο αξιόλογα, προς το παρόν τουλάχιστον.Σε λίγες μέρες θα αλλάξουμε ξενοδοχείο για να μπορέσουμε να τακτοποιηθούμε καλύτερα. Οι συνθήκες εργασίας σχετικά καλές, περνάει το 8αωρο γρήγορα, αλλά η σκέψη μου παραμένει σε Σένα.
Ναι ρε κουτό Σ' ΑΓΑΠΩ πολύ και μου λείπεις και η σκέψη ότι μ' ΑΓΑΠΑΣ με κάνει να νιώθω πολύ ευχάριστα και ίσως αυτό το διάστημα περάσει πιο εύκολα έτσι. Αύριο θα μπορώ να σου τηλεφωνήσω άνετα πλέον.Δυσκολεύομαι να σου γράψω, γιατί υπάρχουν τόσα πολλά μέσα στο μυαλό μου, που πραγματικά μου φέρνουν κάποια σύγχυση.
Μαναράκι μου, άλλες 54 ημέρες και μετά θα σε πάρω στην αγκαλιά μου, εφ' όσον βέβαια θα το θέλεις και συ, μετά από το διάστημα αυτό.
Σ' ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ και πιστεύω σε σένα. Πιστεύω σε σένα γιατί με κάνεις να αισθάνομαι ευτυχισμένος (ειδικά όταν είπες ότι μ' ΑΓΑΠΑΣ) και εγώ με τη σειρά μου θα προσπαθήσω να σε κάνω ευτυχισμένη. Θα προσπαθήσω να σε πείσω, ότι υπάρχει και για ΣΕΝΑ ΑΓΑΠΗ (και ας επιμένεις ότι εσένα δεν σ' αγάπησε κανείς) κι ας μη το πιστεύεις.Λοιπόν καρδούλα, εδώ θα σ' αφήσω.
Κλείνοντας, θέλω να σου πω, ότι σε σκέφτομαι συνέχεια (το άλλο δεν σου το λέω) και σου στέλνω πολλά φιλάκια.
Με πολλή - - - - -Νίκος
Υ.Γ. Με συγχωρείς για τις κόλλες, αλλά αυτές βρήκα αυτή τη στιγμή.
(Συνεχίζεται)
posted by elpida @ 6/24/2006 01:37:00 μμ 9 comments


9 Comments:
At Τρι Σεπ 26, 12:54:54 πμ, Γωγώ said...
Συνεχίζεται...πότε;;;

At Τρι Σεπ 26, 12:57:41 πμ, elpida said...
Γειά σου γωγουλίνι μου! Θα το βάλλω όλο μαζί, για να μπορώ να γράφω διάφορα. Βλέπεις δεν ξέρω να ξεχωρίσω φακέλους. Δεν πειράζει όμως. Χαλάλι του!

At Τρι Σεπ 26, 01:26:59 πμ, Γωγώ said...
Είπες χάρηκες που με ξαναβρήκες...γιατί; Με είχες χάσει;;; Πάντα εδώ ήμουν. :) Πολλά φιλιά Κατερινάκι. Θα τα ξαναπούμε!

At Τρι Σεπ 26, 02:02:43 πμ, elpida said...
Ναι γωγώ μου, σε είχα χάσει. Και ξέρεις γιατί; Γιατί εγώ επισκέπτομαι τους άλλους, πατώντας το κουμπάκι στο όνομα, πάνω στο σχόλιο και κάθε φορά, πρέπει να ψάχνω παλιά κείμενά μου, για να βρω αυτούς που θέλω. Βλέπεις τα λιγκ, είναι ανημέρωτα απ΄το Πάσχα! Μια κοπέλα μου τα είχε κάνει και την έχασα και αυτή. Δεν ξέρω Αγγλικά και δυσκολεύουν πολύ τα πράγματα. Λείπω και συχνά και έχω χάσει πολλούς φίλους. Ελπίζω να τους ξαναβρώ τον χειμώνα που θα είμαι εδώ και θα έχω και χρόνο.Φιλιά πολλά, καλό σου βράδυ!

At Τρι Σεπ 26, 02:20:04 πμ, Γωγώ said...
Για ό,τι θέλεις μπορώ να σε βοήθήσω εγώ. Καληνύχτα!!

At Τρι Σεπ 26, 01:48:02 μμ, μεθυσμένα χρώματα said...
νάμαι και εγώ....μετά από ένα κοπιαστικό καλοκαίρι αλλά με πολλές ωραίες στιγμές...( γμτ τα μαστόρια...ξέρεις και εσύ από αυτό το είδος )1)το βιβλίο σου δεν μπόρεσαν να το βρουν....2)το μπεεεε τι έγινε; το έχασα.....!και μου λείπει!πολλά φιλιά, δύναμη και καλό φθινόπωρο!

At Τρι Σεπ 26, 09:01:37 μμ, elpida said...
γωγώ μου σ΄ευχαριστώ! Κάποια στιγμή θα σου ζητήσω ωποσδήποτε βοήθεια. Φιλιά!

At Τρι Σεπ 26, 09:05:52 μμ, elpida said...
Μεθυσμένα μου χρώματα, χάρηκα πολύ που γύρισες.Στεναχωρέθηκα όμως που λες ότι δεν το βρήκες. Το έχει ο Τράνταλος, ο Χρηστάκης, η Πρωτοπορία και σε όποιο βιβλιοπωλείο το ζητήσεις, θα σου το φέρουν. Εκτός αν τελείωσε! Ιδέα δεν έχω!Εγώ έχω ανακατευτεί για καλά με τα μαστόρια και δεν ξέρω αν ποτέ θα ξεμπλέξω. Τα λεφτά (το δάνειο) τελείωσε, οι δουλιές όμως όχι!Θα τα λέμε όμως, τώρα που γύρισες.Φιλιά και καλή ξεκούραση!

At Τρι Σεπ 26, 09:09:39 μμ, elpida said...
μεθυσμένα χρώματαΚι εμένα μου λείπει πολύ το προβατάκι. Ας ελπίσουμε ότι θα ξαναέρθει!

************

Σάββατο, Ιούνιος 24, 2006

"Χαλάλι σου" (9)

«Χαλάλι σου» (9)(Συνέχεια)

28 / 10

Αγαπούλα μου Καλησπέρα.
Εύχομαι το γράμμα μου να σε βρει καλά (ιδιαίτερα ψυχολογικά) γιατί πράγματι και συ πριν από λίγο που μιλήσαμε στο τηλέφωνο, κατάλαβα πως δεν ήσουν καλά. Νιώθω την ανάγκη να επικοινωνήσω μαζί σου και όταν σου γράφω, νιώθω σαν να σου μιλώ, άσχετα αν βρίσκομαι τόσο μακριά, έχω την εντύπωση πως είσαι δίπλα μου. (Και μην το πεις ψευδαίσθηση).
Καρδούλα μου, απόψε με στενοχώρησες που μου είπες να μη σου τηλεφωνώ τόσο συχνά. Δεν σου το υπόσχομαι, αλλά θα προσπαθήσω εφ' όσον έτσι το θέλεις.Έχω ήδη εννέα ημέρες να σε δω και αυτό το διάστημα μου φάνηκε ατελείωτο. Είσαι μόνιμα «κολλημένη» στο μυαλό μου και κάνοντας την σκέψη ότι θα πρέπει να περάσουν άλλες 46, ημέρες καταλαβαίνεις πως νιώθω.Το μόνο που με ανακουφίζει κατά κάποιο τρόπο είναι το τηλεφώνημα. Όταν μου λες πως μ' ΑΓΑΠΑΣ γιατί για μένα σημαίνεις πολλά. Ξεφεύγω έτσι από ένα τρόπο ζωής που υπάρχει εδώ και που κάθε άλλο, παρά καλός είναι.Μετά τις 5 το απόγευμα η κάθε κίνηση ή βόλτα σταματάει, ο κόσμος μπορώ να πω εξαφανίζεται, τα μαγαζιά κλείνουν και δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο να πάμε, να περάσουμε την ώρα μας.Αυτό βέβαια ισχύει για τις καθημερινές, γιατί Παρασκευή και Σάββατο βράδυ βγαίνουν όλοι μαζί.Να φανταστείς ότι στην καφετέρια πρέπει να κλείσεις ραντεβού για να πας. Είναι η μόνη Ελληνική στην πόλη που μένω και μάλλον εδώ υπάρχουν πολλοί Έλληνες. Προσπαθώ λοιπόν να είμαι όσο γίνεται πιο ήρεμος, γιατί δεν σου κρύβω, ότι είμαι φοβερά εκνευρισμένος, γιατί η συμπεριφορά κάποιων συναδέλφων δεν είναι σωστή.Δεν θέλω να σου γράψω αυτά που συμβαίνουν εδώ, για να μη σε κουράσω. Εγώ προσπαθώ να κάνω το χρόνο μου να περάσει όσο γίνεται πιο ευχάριστα και γρήγορα, έχοντας εσένα στο μυαλό μου.Θα μπορούσες να φανταστείς τι θα ήθελα τώρα; Αν όχι (που δεν το φαντάζομαι ότι δεν το μπορείς) σου λέω πως ήθελα να σ' έχω στην αγκαλιά μου, να σε φιλάω και ότι άλλο ήθελε....... προκύψει (φυσικά αν το ήθελες κι εσύ) αλλά ας προσγειωθώ λίγο γιατί είμαι χιλιόμετρα μακριά σου και κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει.
Σ' ΑΓΑΠΩ μαναράκι, μου λείπεις και σε θέλω πολύ και όλα αυτά πριν καν ολοκληρωθεί η σχέση αυτή είναι πλέον ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ και αυτό το διάστημα είναι ένα μεταβατικό στάδιο της ζωής μου (ίσως και της δικής σου) που ίσως στιγματίσει κάποια πολύ όμορφα πράγματα, που τα έχουμε ανάγκη και που σήμερα λείπουν από τους ανθρώπους.
Αγαπούλα εδώ θα σταματήσω το γράψιμο, γιατί θα έρθουν οι συνάδελφοι στο δωμάτιο. Θα συνεχίσω αύριο.
Καληνύχτα με πολλά φιλάκια
ΝΙΚΟΣ
(Συνεχίζεται)
posted by elpida @ 6/24/2006 01:38:00 μμ 2 comments
2 Comments:

At Τρι Σεπ 26, 03:17:20 πμ, Sailor said...
Όταν τελειώσειθα το εκτυπώσω θα το διαβάσωκαι θα το κρατήσω !Να είσαι καλάφιλιάκαλό βράδυ !

At Τρι Σεπ 26, 08:59:15 μμ, elpida said...
Κι εσύ να είσαι καλά σαιλορ! Καλό βράδυ!

*********

Σάββατο, Ιούνιος 24, 2006

"Χαλάλι σου" (10)

Ανοίγοντας την κάρτα ακούγεται η μουσική του love story
"Σου χαρίζω την καρδιά μου...."
"Κι αν γινόταν θα σου χάριζα τον ήλιο, το φεγγάρι, τ΄αστέρια και....." "Σ΄αγαπώ πολύ"

«Χαλάλι σου» (10)(Συνέχεια)

29 / 10
Μανάρι μου σε φιλώ.
Ξανάρχισα να σου γράφω, γιατί θέλω να ξεκουραστώ και να ηρεμήσω. Σήμερα η μέρα ήταν τo κάτι άλλο. Δούλευα από τις 8 το πρωί, μέχρι τις 7 το βράδυ. Πριν λίγο γύρισα στο ξενοδοχείο, σου τηλεφώνησα , αλλά δεν μπορούσες να μου μιλήσεις και τώρα περιμένω δικό σου τηλεφώνημα.Εγώ είπα θα προσπαθήσω να περιορίσω τα τηλεφωνήματά μου, εφ' όσον εσύ έτσι το θέλεις.Δεν πρόλαβα καν ν' αρχίσω το γράψιμο και ηρέμησα καρδούλα μου. Ξεκουράζομαι με την σκέψη και μόνο ότι σου μιλάω τώρα (σου γράφω μάλλον) και αυτό με κάνει να αισθάνομαι άλλος άνθρωπος, κάπου με γεμίζει πολύ όλη αυτή η κατάσταση.Σκέφτομαι κάποιες στιγμές πως θα ήμουν, εάν δεν υπήρχε εκείνο το τηλεφώνημα - γνωριμία και αν δεν υπήρχε η επιμονή μου για την σχέση αυτή. Αν δηλαδή «άκουγα» προσεκτικά τις συμβουλές που μου έδινες και τις ακολουθούσα, θα ήμουν σήμερα σε πολύ άσχημη κατάσταση, εσύ βέβαια όχι, γιατί εκ των προτέρων δεν ήθελες, έτσι προσπαθούσες να δείξεις τουλάχιστον (αλλά δεν κατάφερες να γίνεις πειστική, δεν κατάφερες να με πείσεις ότι δεν ήθελες) ενώ εγώ διαισθησιακά έβλεπα κάποια πράγματα και γι' αυτό προσπαθούσα και επέμενα.
Σ' ΑΓΑΠΩ ΜΑΡΑΚΙ, νιώθω πολύ όμορφα όταν «επικοινωνώ» μαζί σου και πιστεύω ότι κάποιες στιγμές μελλοντικές, θα είναι ότι καλύτερο και για τους ΔΥΟ. ( Και να ήξερες πόσο θέλω να γυρίσω πίσω!)Αγαπούλα, μόλις μίλησα μαζί σου στο τηλέφωνο. Δεν ξέρεις πως νιώθω τώρα, αλλά ούτε και μπορώ να σου το μεταφέρω απλά, όταν θα βρεθούμε ίσως να μπορώ.
Σ' ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΣΕ ΘΕΛΩ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ
Οι μέρες μανάρι μου δεν περνάνε εύκολα, περνούν κάποιες σκέψεις από το μυαλό μου (π.χ. θα με περιμένεις μέχρι να επιστρέψω;) και όλα αυτά προσπαθώ να τα αντιμετωπίσω με κάποια λογική διαίσθηση, η οποία ευτυχώς λειτουργεί ακόμη σωστά και με βγάζει από αδιέξοδα. Όσο για τα προηγούμενα γράμματα δεν ξέρω τι να πω. Με βάρκα να τα έστελνα θα είχανε φτάσει.Σήμερα ματάκια μου, σου έστειλα και αυτή την καρτούλα. Πιστεύω να σου ΑΡΕΣΕΙ.
Εδώ θα σ' αφήσω, για να παίξω και κανένα ταβλάκι. Με περιμένουν στο διπλανό δωμάτιο.
Σ' ΑΓΑΠΩ και σε ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ συνέχεια και θέλω να βρεθώ κοντά σου, όσο γίνεται πιο γρήγορα.
Πολλά φιλάκια.
Νίκος
(Συνεχίζεται)
posted by elpida @ 6/24/2006 01:39:00 μμ 2 comments

2 Comments:
At Τρι Σεπ 26, 07:30:32 μμ, SykoFantiS_Bastoyni said...
Για την καρδκιά τζιε την αγγάλην τηηςςςςςς...μα τον θεόν κι ούλα χαλάλιν της...:-)

At Τρι Σεπ 26, 09:12:06 μμ, elpida said...
sykofantisΟύλα για πάρτι της!

*********************

Σάββατο, Ιούνιος 24, 2006

"Χαλάλι σου" (11)

"Ο καθένας μπορεί να αγαπά όταν τα πράγματα είναι εύκολα.....""Αλλά το να συνεχίζεις να αγαπάς ακόμα και όταν τα πράγματα είναι δύσκολα είναι σημαντικό!Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ Μ' ΑΓΑΠΑΣ ΕΤΣΙ!"

«Χαλάλι σου» (11)(Συνέχεια)

31 / 10

Μαναράκι μου γεια σου.
Πριν λίγο μίλησα μαζί σου και έμαθα πως επιτέλους πήρες το πρώτο γράμμα μου. Σήμερα καθυστέρησα λίγο να γυρίσω στο ξενοδοχείο, γιατί όπως σου είπα και στο τηλέφωνο, είχα πάει στα μαγαζιά για να βρω καμιά καρτούλα να σου στείλω.
Η ώρα είναι 6 παρά δέκα κα μέχρι τις 7 και 15 που θα μου τηλεφωνήσεις εσύ, θα μου φανεί ατελείωτη. Αγαπούλα μου «μόνο» 43 και σήμερα μείνανε, αλλά και τώρα αν μπορούσα να φύγω θα ΕΦΕΥΓΑ γιατί κάθε άλλο, παρά καλά τα περνάω. Άσε που σήμερα «καρφώθηκα κιόλας».
Πήγα σ' ένα μαγαζί που πουλάει μόνο κάρτες, έριχνα μια ματιά να βρω αυτό που ήθελα, οπότε έρχεται μια κοπελίτσα και με ρωτάει αν ψάχνω κάτι συγκεκριμένο. Της λέω ότι θέλω κάτι για κάποια που με...... ενδιαφέρει και με πήγε στις συγκεκριμένες κάρτες. Διαλέγω, παίρνω και πάω στο ταμείο για να πληρώσω, οπότε μόλις τις είδε χαμογελάει και μου λέει ότι πρέπει να την αγαπάς ΠΟΛΥ, για να πάρεις αυτές τις κάρτες. Καταλαβαίνεις λοιπόν τι συμβαίνει.
Καρδούλα, το ότι σε ήθελα το ήξερα, αλλά το ότι θα μου λείπεις τόσο πολύ, αυτό δεν το περίμενα. Γι' αυτό και μετράω τις μέρες μία μία. Αλλά, πού θα πάει; Τον Δεκέμβρη θα σ' έχω στην αγκαλιά μου. ΥΠΟΜΟΝΗ λοιπόν μέχρι τότε, γιατί τώρα δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Έρχονται κάποιες στιγμές που «ταξιδεύω», οπότε αρχίζει το ψιλοδούλεμα από τους άλλους, δικαιολογώντας βέβαια τα πράγματα, μία ότι μου λείπουν τα παιδιά (και είναι αλήθεια), ότι μου λείπει η Ελλάδα, γιατί τελικά σαν την ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΥΘΕΝΑ, δεν αναπληρώνεται με τίποτα.
Χθες το βράδυ έκανα πάλι γκάφα. Σου τηλεφώνησα δυο φορές, την μία το σήκωσες εσύ και την άλλη ο δικός σου.Προσπαθώ να πειθαρχηθώ, αλλά έρχονται κάποιες στιγμές που νιώθω την ανάγκη να σ' ακούσω, γιατί Σ' ΑΓΑΠΩ και σε ΘΕΛΩ ματάκια μου. Θέλω να είσαι καλά μανάρι μου, να ηρεμήσεις και να αποβάλλεις το άγχος.Εγώ έχω ηρεμήσει κατά πολύ, γιατί σκέφτομαι ότι σε λίγες μέρες(;) θα σε πάρω στην αγκαλιά μου, άσχετα βέβαια αν σε θέλω και μου λείπεις πολύ, αλλά τουλάχιστον δεν έχω άγχος και θα σε παρακαλούσα να το διώξεις και σύ.Σκεφτόμουνα και το θέμα της «επιλογής». Εγώ έτυχε να διαλέξω εσένα, ενώ εσύ έκανες πάντοτε την επιλογή σου. Θέλω να ξέρεις και να είσαι σίγουρη γι' αυτό ότι: μπορεί να μην έκανες εσύ την επιλογή αυτή τη φορά, αλλά σίγουρα δεν θα απογοητευτείς από την ΑΓΑΠΗ σου για μένα. Γι' αυτό να είσαι σίγουρη. Θέλω να σου δώσω κάτι πράγματα απλά, τα οποία πιστεύω ότι θα σε κάνουν ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ. Και αυτός είναι ο σκοπός μου, γιατί εγώ βρήκα στην αγκαλιά σου ένα ΑΠΑΝΕΜΟ ΛΙΜΑΝΙ για να «αράξω» και η ΕΥΤΥΧΙΑ ΣΟΥ θα είναι και δική μου.
Κατάλαβες ρε κουτό γιατί θέλω να είσαι καλά;
Εδώ θα σ' αφήσω, στέλνοντας τη σκέψη μου με πολλά φιλάκια.
Σ' ΑΓΑΠΩ και υπομονή
Νίκος
Υ.Γ. Πιστεύω να σου άρεσε η καρτούλα.
(Συνεχίζεται)
posted by elpida @ 6/24/2006 01:40:00 μμ 0 comments
0 Comments: